Shprehje biblike

Ndërsa lexoni Biblën, shumë shpejt do të kuptoni se ajo
përdor figura letrare në shumë vende. Për shembull, kur
Jezusi akuzoi farisenjtë për gëlltitjen e një deveje (Mateu
23:24), Ai po përdorte një figurë letrare, në të cilën një
ekzagjerim me qëllim të çon tek e vërteta në një mënyrë
të paharrueshme. Ndonjëherë një objekt përdoret si tip
ose simbol i diçkaje tjetër. Kur Jezusi foli për lumenj të
ujit të gjallë në Gjonin 7:38, Ai po i referohej Frymës së
Shenjtë (shih vargun 39). Meqë përdorim figura letrare
në të folurit tonë të përditshëm, ne zakonisht nuk kemi
shumë vështirësi në dallimin e tyre në Bibël


Ndonjëherë ka thënie përgjithësuese në Bibël që duhen kuptuar si lejim për
përjashtime. Për shembull, atyre që nderojnë babain dhe nënën u është premtuar
jetë e gjatë mbi tokë (Efesianëve 6:2, 3). Por ne i njohim disa të rinj, të cilët i kanë
nderuar prindërit e tyre, por kanë vdekur në një moshë të re. Por është akoma e
vërtetë se si rregull i përgjithshëm fëmijët e bindur jetojnë më gjatë se të rinjtë e
egër e rebelues.

Ndonjëherë Bibla flet për Perëndinë sikur "bën" gjëra të cilat në realitet Ai veçse i
lejon të ndodhin. Për shembull, ne e dimë që Perëndia nuk bën ndonjë gjë që
është e ligë ose e gabuar. Por ne lexojmë se "një shpirt i lig nga Zoti ishte mbi
Saulin" (1 Samueli 19:9). Perëndia e lejoi këtë që të ndodhte, por nuk shkaktoi që
të ndodhte.

Ndonjëherë Perëndia flet për çfarë është e sigurt që do të bëhet sikur tashmë të
jetë ketë ndodhur. Në Romakëve 8:30 thuhet se besimtarët janë përlëvduar. Në
fakt ne nuk do të përlëvdohemi derisa Krishti të vijë dhe të na marrë për tek
shtëpia e Atit. Por e vërteta e këtij përlëvdimi të ardhshëm është aq e sigurt saqë
Perëndia flet për të si një fakt i përmbushur. Sa gjë e mrekullueshme është kjo --
që mëkatari më pak i perëndishëm jo vetëm të shpëtojë nga ferri nëpërmjet
besimit në Krishtin, por mund të jetë i sigurt për lavdinë që po vjen sikur ai tashmë
ta ketë provuar atë!

Bibla ndonjëherë përdor atë çfarë ne e quajmë gjuhë të shfaqjes njerëzore. Për
shembull, Jozueu 10:12 thotë se dielli nuk lëvizi nën urdhrin e Jozueut. Ne e dimë
se është lëvizja e tokës dhe jo e diellit ajo që shkakton natën e ditën. Por u duk se
dielli nuk lëvizi për arsye se orët e dritës së diellit u zgjatën. Kjo është gjuha e
shfaqjes njerëzore.

Fjala "bir" në Bibël mund të nënkuptojë gjithashtu nip, stërnip ose pasardhës
tjetër. Ashtu si edhe fjalët "bijë", "vëlla" dhe "motër", mund të kenë kuptime më të
gjera.

Kur vjen tek pozicionet gjeografike në Bibël, ata pothuajse janë dhënë në
referencë me kombin e Izraelit ose me qytetin e Jeruzalemit. Kështu "veriu"
zakonisht nënkuptohet veriu i Izraelit ose Jeruzalemit. Referencat biblike zakonisht
jepen si më poshtë: Gjoni 3:16, që do të thotë, Ungjilli i Gjonit, kapitulli 3, vargu 16.

Ka një balancim të gjërave parësore në Fjalën e Perëndisë. Disa të vërteta
trajtohen pak, ndërsa çështje të tjera theksohen shumë. Ne duhet të mundohemi
të marrim një pamje të balancuar të Shkrimit të Shenjtë, jo duke shkelur në një
temë sikur të ishte e vetmja temë, por duke e mbajtur atë në rëndësinë e duhur.

Kur shkrimtarët e Dhiatës së Re, të frymëzuar nga Fryma, cituan pjesë nga Dhiata
e Vjetër, ata ndonjëherë e përdorin citimin në një mënyrë të ndryshme, por krejt
legjitime, kështu duke i dhënë pjesës në Dhiatën e Vjetër një kuptim tjetër dhe më
të pasur.

Ndërsa lexoni dhe studioni Biblën përditë, ju do të shijoni një të kuptuar gjithnjë e
më të pasur të Perëndisë sonë madhështor dhe të planit të Tij të mrekullueshëm
të jetës për të gjithë ata që e marrin Jezus Krishtin si Shpëtimtar dhe Zot. Bëjeni atë dëshirën tuaj përjetë!