"KRISMA E FJALËS" Shaban Cakolli

Ty që po vjen

Në këtë botë
erdhëm njëlloj
me rregullat e ngurta
të natyrës



A lejon natyra
pamjet me dy fytyra


Njëri maskë
laraskë
në atë degë të fatit
që çukit
kokrrat e inatit


Me kurriz për murriz
tjetri kruan
unazat e shekullit

Lamtumirë


Tërë kohën u rropate
për këtë jetë bajate
ndërtoje kulla prej letre
rrokaqiej e pallate

Atë që bëje ditën
rrënoheshin brenda nate


Falë të qoftë
o miku im
ky mashtrim

Mort

Të etur për gjak
këta barbarë
edhe në ëndrrat e tyre
hapnin varr


Po nga varri i tyre
s’ do mbijë as fije bari
vetëm ndonjë gjethe ançari
mund ta sjell
era nga shkretëtira

Kosovës

Kosovë
copë fushe e Edenit
me përmasa ëndrre
me qiellin
përplot shqiponja
që ngrejnë qerdhe
nëpër zemrat tona