JU SJELLIM POEZI NGA TË RNJËT

M ë s u e s i i m ë




Oh mësuesi imë

Sa fortë që të dua

Se ti je prindi i dytë

Për mua.

Tashë mësuesi imë

Jam në klas të tetë

Dhe mos mëndo se të

Kam harruar,

Por të mbaj në zemër

Për jetë.

Ti kujtoj këshillat tua

Ti kujtoj ato duar të arta

Kur më mësove të shkruaj

Dhe mos mëndo se ke qen

Një dor e huaj.

Të dua si lulet

Të dua si stinet

Të dua me sinqeritet


E tash e jap një këshill

E dua mësuesin

Si prindin e dytë.

Marigona Bellaina







Ë n d ë rr i m i




Ëndërroj të jem lum

Të rrjedh në çdo damar

Ëndërroj të jem liqen

Ujrat pik për pik ti pi

Ëndërroj të jem anije

Të lundroj nëper det e oqeane

Ëndërroj të jem shpend

Të fluturoj në çdo vënd.

Marigona Bellaina





















Çka dua





Dua hënën dhe diellin

Që shëndrit me gëzim

Dua agimin e mëngjesit

Dua shokët dhe lojën

Dua prindrit dhe fqinjët

Dua shkollën

Dua driten

Dua Nënën,dhe Baban

Dua motrën dhe vëllan

Dua detin kaltërsin

Dua fushën malësin

Dua dëshmoret e liris

E mbi të gjitha Njerëzin.

Marigona Bellaina









Luftëtaret e Lirisë






Ju e derdhët gjakun

Ju e dhat jetën për lirin Arbërore

Që sot ju kujtojm prore

Ju jeni lule

Ju jeni trandafil

Mos tju dhimbset gjaku

Se sot erdhi Liria.

Marigona Bellaina

















Skënderbeu




Skënderbe të duam shumë

Që luftove për kombin tonë

Ne do ta falnim gjakun ty

Që na i solle lirin e kombit ton

Pra me 17 janar të vitit 1468

U mbulove me një lavdi

Të për jetshme,

Lavdi Sënderbeut

Dhe gjith dëshmorve

Që dhan jetën për liri.

Marigona Bellaina


















28. Nëntori







Në viti 1912

Ismail Qemaili

Ngriti flamurin

Kuq e zi

Sa mir e qendise

Ti moj Marigon

Dhe e përgadite

Me 28 nëntor

Pra kjo dit festohet

Në gjith Shqiptarin

U qoft i leht dheu

Dëshmorve të liris.

Marigona dhe Merdiana Bellaina








Shkolla ime



Në fshatin tim

Aty ku jetoj

Është shkolla ime

Që e dua shumë

Nënt vite aty i kalova

Në bankat e shkolles

Dituri mora

Marigona Bellaina




















NËNA IME





Nënën time shumë e dua

Sepse ajo më lindi mua

Më mësoj

Më edukoj

Në shkoll ajo mua

Ajo më dërgoj

Pra është kënaqësi

Për mua kur Nëna

Më thotë të dua

Marigona Bellaina















Një prilli dita e gënjeshtrave





Hej a kini dëgjuar

Lepuri veshet i kishte

Shurtuar

Macja kishte

Dy këmb

Shtëpia fluturonte

Arusha veshët i kishte

Zmadhuar

Hej ju a kini dëgjuar

Macja e miu

Ishin pajtuar

Dhe fushat ishin

Bër male

Lisat ishin zvogluar

Lulja lishte

Qelur me gjemba

Hej ti a ke dëgjuar

Macja e miu

Ishin pajtuar

Ha ha eh

Xhaxhi imë




Xhaxhi imë ti ku je

Kur luftove për atdhe

Pse nuk je në kët bot

Me ne

Pse forcat serbe

Ty të vran

E ne nuk e dim

As varrin tand

Atje shkove

Por më su ktheve

Xhaxhi imë edhe pse

Nuk të kam par

Më treguan se

Ke qen luftëtar

Pse forcat serbe

Ty të vran

Pse ta moren jetën

E tash ne nuk e dim

As varrin tënd

.






Marigona Bellaina kushtuar xhaxhit I .Bellaina

poezi te lezetshme me pelqyen